"Senin kadar güzel olabilir mi en korkunç günah?" Kıskançlığın, sefaletin ve tahakküm altına alınmanın doğurduğu sonuçları kısa ama derin cümlelerle dile getiren ve sonu tamamlanmamış bir tiyatro. –bunun roman olmasını daha çok isterdim– Eserin baş kahramanı Woyzeck, bir berber aynı zamanda bir dokturun deneği. Birlikte olduğu kadının onu aldattığını öğrenince dayanamayıp kadını bıçaklar. Konusu bu kadar kısa ve pek bir sapma yok konunun dışına çıkan belki de tamamlanamadığı için de bu kadar kısa olmuştur. Her şeyden çok yazarın dili çok dikkatimi çekti ve bana kalırsa çok iyiydi. Bir yerde geçen, "Senin kadar güzel olabilir mi en korkunç günah?" bu cümle bana Voznesenski'nin Oza'sını hatırlattı. Sanki iki eseri aynı yazar yazmış gibi geldi bana. Daha sonrasında devam ediyor, "Bu kadar büyük günah ... Gökteki melekleri bile kaçırtır günahının kokusu! Günah kadar güzelsin..." ve Oza'da ise, "Ve görmek, senden ancak payını alan bir ağzı kalabalıklar sürüsünün ortasında..." ve devam ediyor Oza: "O unutulmaz göğe tabut çivileri gibi sert yıldızlar çaktım!" ve Böchner de şöyle yazıyor: "Hayır, bir şey olmalı sende! Her insan bir uçurumdur; başın döner dibine baktın mı!" bunun gibi çoğu yerinde cümleler şiirseldi ya da sadece bana öyle gelmiş olabilir sonuçta burda laf olsun diye yazıyorum Bişeyler. Aynı zamanda çoğu yerinde ise bir isyan, bir yakınma var gibiydi:" Beri yandan bir yolcu, zamanın akışına yaslamış sırtını, duruyor ya da Tanrı’nın kerametine akıl erdirmeye çalışıyor ve soruyor kendi kendine: İnsan ne içindir? İnsan ne içindir? Ama gerçekten, söylüyorum size bakın: Eğer Tanrı insanı yaratmasaydı, neyle geçinirlerdi köylüler, badanacılar, ayak kabıcılar, doktorlar? Eğer İnsanın içine utanma denen duygunun tohumunu ekmeseydi,neyle geçinirdi terziler? Ya askerler neyle geçinirdi, öldürmek denen silahı asmasaydı omzuna?" Burda ise Raymond Queneau tarzı bir yazı çarptı gözüme. Benzer bulduğum yazının bir kısmı şöyle:" 'Neden,' diyordu Gabriel , ondan yoksun kalmamız için ufacık bir şey yettikten sonra neden katlanmayalım yaşama? Bir hiç getirir, bir hiç canlandırır, bir hiç yıkar, bir hiç götürür.." Her neyse dediğim gibi biraz da laf kalabalığı olsun diye bu kadar yazdım son olarak sizi Woyzeck'in bir cümlesiyle baş başa bırakıyorum, ''Ah, ne dünya! Herkesin canı cehenneme! Erkek, dişi!

WoyzeckKarl Georg Büchner · Mitos Boyut Yayınları · 2009247 okunma

·

505 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.