Talip Apaydın
Mutsuz bir yaşlılık dönemi geçiriyorum. Okuyorum, düşünüyorum,arada bir yazıyorum ama yararlı bir şey yaptığımı söyleyemem. Gerçek bir düş kırıklığı yaşıyorum. Ne ideallerle, ne çabalarla kurulmuş güzelim Türkiye Cumhuriyeti, seksen yıl sonra nereye getirildi? Kendime hesap veremiyorum. Böyle mi olmalıydı? Ülkenin yarı nüfusu yoksul. Devlet bütçesinin yarıdan çoğu borç ödemelerine gidiyor. Yatırımlar, teşvikler durdu. Ülkenin varı yoğu haraç mezat satılıyor. Gene de borç üstüne borç biniyor. Nasıl yönetim bu? İnsanın çıldırası geliyor. Duyarlı bir insanın bu ülkede mutlu olması olanaksız. Kırk yıldır böyle. Can mı dayanır buna? Yoksulluk dibe vurdu, varsıllık tavana vurdu. Bir avuç insan nasıl da har vurup harman savuruyor.
··
315 görüntüleme
#132393060
#132391360
#132390677
1949 ve 1957 yıllarında YÜCEL'e yazdığı mektuplardan alıntılar bunlar. Bir öğretmenin de umutlarının nasıl tükendiğinin göstergesi..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.