Üzülmeyi, ağlamayı, ilişkilerde kırılmayı bile bile siz seçmediniz ama sizi üzebilecek ya da birçok kez üzmüş bir insanı hayatınızda tutup sınırlarınızın dışına çıkarma sorumluluğunu almamayı siz seçtiniz
Ne kadar korkunç. Bence daha başındayken okuma, bırak o kitabı. Her düşüşün bir kalkışı vardır, hayatı da böyle deneyimler, böyle öğreniriz. Seçtiğimiz yol ( bilmesek de ) tercihimiz yardımıyla bize hayatı öğretir. Bizi biz yapan tercihlerimizdir. Öğreniriz. Oysa ki '' bu sizin tercihiniz '' diye önümüze dayatılır bir de sanki hatamız, suçmuş gibi aşağılanırsak, işte o zaman çok zor toparlanırız. Sevgi sandığımız duyguya izin vermemiz bizi asla suçlu yapmaz. Yanlış yapabiliriz ama bu kadar net bir hüküm yiyemeyiz...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.