Güç, mutlak doğruyu değiştirir mi ?
Bunun cevabını Atsız ilk bölümde çok güzel vermiş. Nihal Atsız yaşayarak yazmış ki, ben de Dalkavuklar gecesinde kralın başında, Z Vitamini kısmında ise İsmet İnönü'nün toplantıda tepesinde dikilmiş dinliyor gibi hissettim. Kitabı okurken sık sık kendimi romana müdahale etmek ister şekilde buldum. Yer yer de güldürdü tabii. Ama kitabı bitirdiğimde yüzümde ne bir tebessüm ne de içimde bir müdahale isteği kaldı. Hepsi yerini hayranlığa ve malesef hüzne bıraktı.
Atsız; akıcı anlatımı ve üslubu ile anlatmak istediğini -benzetme uygunsa- iğneleyici bir dille anlatmış ve bazı şeyleri çok güzel yansıtmış.
Atsız'ın kalemini şiirleri ya da sözleri ve bir arkadaşım vasıtasıyla az çok biliyordum ama edebiyatı ile bu kitapla tanışmış oldum. Şunu demeliyim ki geç bile kalmışım.
Son olarak kitapta geçen ve geçmeyen bu vatan için canını vermiş tüm şehitlerimizin ruhları şad olsun.
