“bugün atiye'yi yoldan aşağı taşıdılar
kuşlar koyduk bembeyaz koltuk altlarına
bu kuşlar mezarlık dolunca beni istediğim yere götürecek derdi
ölmeden önce,
kuşlar gelmiyor dediğimde
kızardı bana,
kim dedi sana kuş bak,
benim kenarda köşede birikmiş üç beş kuşum var,
mustafa öldüğünde
atiye kendi kuşlarını vermiş ona
şimdi diyor
bana kuşlarımı geri verin,
atiye kuş değildi onlar
kalk yerine yat seni bizim salona gömmüşler,”
Sayfa 44 - Yapı Kredi Yayınları