Latin Amerika edebiyatının tipik boyun eğmez, isyankar ve güçlü özeliklerinin tümünün vücut bulmuş olduğu Nobel edebiyat ödüllü dünya çapında yazarı Gabriel Garcia Marquez'in Başkan Babamızın Sonbaharı isimli kitabını okudum. Büyülü gerçeklik akımının dünyaya yayılmasındaki en büyük payeye sahip yazarın Yüzyıllık Yalnızlık, Kolera günlerinde aşk, benim hüzünlü orospularım , kırmızı pazartesi gibi neredeyse tüm kitaplarını okuduktan sonra bu kitabını da okuma listeme aldım ve okudum Latin Amerika'nın küçük bir ülkesinde işgalciler ülkeyi terk ettikten sonra yönetimi ele geçiren bir generalin öyküsü anlatılıyor kitapta. Yasama, yürütme, yargı, askeriye, sosyal idare gibi bir ülke demokrasinin tümünü kendi elinde barındıran, insan haklarına saygı duymayan, onlarca kadından oluşan bir hareme sahip etrafında sadece korkudan bir kale yaratan ve ülkeyi yalandan ördüğü duvarların ardından yönetemeyen yönettiğini sanan bir diktatör profilini anlatıyor yazarımız. Bu kadar gücün, lüksün, şatafatın ortasında ölüm korkusuyla yalanlarla, dalkavukların tezgahlarıyla yaşamını sürdüren bir egemenliğin tasviri aslında. Kitapta dikkat çeken şeylerden bir tanesi de belirli bir anlatıcı olmaması. başkanın zulmüne uğrayanların, kendinden olma adsız çocukların, cinsel istismarına maruz kalmış kadınların anlatıcı olduğu bir senaryo okuyoruz.. Gabriel Garcia Marquez aslında bir demokrasi manifestosu yazmış diktatörlüğe soyunan dikta rejimiyle bir ülke yönetmeye çalışan ve gücün zehriyle başı dönen liderlere bir el kitabı yazmış. Bu tarz yönetimlerde ilk önce diktatörün nasıl bir boğulmayla karşı karşıya kalacağını betimlemiş.

Başkan Babamızın SonbaharıGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 20221,061 okunma

·

1.019 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Caner S.