İnsanlığıma Geri Dönmem Bu Kadar Zor mu Komutanım?
İnsanlar beni çok aldattı komutanım. Onlara hep kandım. Bu da yetmezmiş gibi onlara inandım biliyor musun? Küçük ama tehlikeli oyunlarını hiçbir zaman göremedim. Körmüşüm. Meğer hepsinin küçük hesapları varmış. Seninle konuşurken başka şeyler düşünen insanlardan bahsediyorum. Tabi hepsini aynı anda aynı suçtan yargılamak istemiyorum ama tanıdığım ve tanıma fırsatı bulduğum insanlarda bu sahteliği hissettim. Çok yalnızmışım komutanım, biraz geç te olsa kendime çeki düzen verme vakti geldi. Biliyorum geciktim ama ne yapmalıyım böyle yaratılmışım. Hep iyiyi düşündüm onlar hakkında, sonra güzel temennilerde bulundum oysa kendi kuyumu kazmışım: geç fark ettim. Lanet olsun. Kızma ne olur. Beni en iyi sen tanıyorsun. Neden bu haldeyim? Ümitsizlik yakamı bırakmıyor komutan. Aldanmak kötüymüş. İnsanları tanıyamamak daha da kötü. Sürekli aynı hataya düşmek daha daha kötü. Ne olur bana yardım et. Onları benim için doğru yola sevk et!
felsefehayat.net/insanligima-ger...
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.