Hala tartışılan bir konu olan,yazarın suçlu kişiyi iyileştirmek gerektiği fikrini savunduğu, bir insanın canın ancak Yaradan tarafından alınabileceğini öne sürdüğü, idama karşı yazılmış bir roman.Bu konuyu şöyle işlemiştir; biz okurlar işlenen suçu bilmeyiz ve suçlunun hayattaki son günlerinde hissettiklerini okuruz. Mahkûm, son günlerini yazmaya karar verir fakat kendi kendine yazıp yazmama konusunda iç dünyasında tartışır.Bu düşünce ve mahkûmun hisleri okura idam konusunda sürekli soru sordurtur. Ardında annesini, eşini, üç yaşındaki kızını bırakacak olan mahkûm idam cezasının nasıl yerine getirildiğini, prosedürleri sıralarken kaç günü kaldığını hesaplar. İdamı beklerken,diğer mahkumların ve tutuklu oldukları yeri ayrıntılı bir şekilde anlatır ve okuru yine sorularla baş başa bırakır. Adım adım idama giden bir mahkumun iç dünyası, düşünceleri işlenirken, idam üzerine düşündürten bir romandı. Roman kahramanı idamın suç olduğunu düşünür ve bu konu için şöyle der : “Ne suç işledim ve topluma da nasıl bir suç işlettiriyorum böyle!” Romanın son bölümleri infazın son dakikalarını anlatır. İdama karşı bir protesto metni olan roman, romantizm temsilcilerinden olan yazar tarafından henüz yirmi altı yaşındayken yazılmış bir klasiktir. Victor Hugo, yıkılmak istenen Notre Dame Katedrali için roman yazarak, halkın dikkatini nasıl bu katedrale çektiyse, bu romanıyla da halkın dikkatini idam konusuna çekmiştir.

Bir İdam Mahkûmunun Son GünüVictor Hugo · Can Yayınları · 2019122bin okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

hernevikitap