Altay efsanesinde ateşin bulunması
Ateşin bulunuşu ile ilgili bir Altay efsanesi ise şöyledir: "Tanrı insanı yaratınca şöyle düşünmüş: " - Ben bu insanları yarattım ama çıplak yarattım. Hava da bu günlerde çok soğuk. İnsanoğlu kendini soğuğa karşı nasıl koruyacak ve nasıl yaşayacak? En iyisi bunlar için bir de ateş vermeli de, ısınıp yaşasınlar!" Tanrı Ülgen'in üç tane kızı varmış. Bunlar da, ateşi bulmak için çalışıyorlarmış. Bir gün Tanrı dışarı çıkmış. Tanrının sakalı da çok uzunmuş. Yürürken sakalına basıp sendeleyivermiş. Kızlar bunu görünce gülmeye ve Tanrı ile alay etmeğe başlamışlar. Bunun üzerine Tanrı çok kızmış ve kızların yüzüne bile bakmayarak, bırakıp gitmiş. Tanrının kızdığını gören kızlar üzülmüşler. Ama Tanrı ne yapıyor ve bizim için neler söylüyor diye, kapının deliğinden dinlemeyi de ihmal etmemişler. Bu sırada Tanrı kızmış, kendi kendine söyleniyormuş:
"Tanrı Ülgen'in üç kızı benimle alay ettiler ama ben onlardan çok daha akıllıyım. Onlarda akıl mı var! Ateşi bulmak için sert bir taşla, sert bir demir bulmalılar ki, birbirine vursunlar da ateş çıkarsınlar. Bunları bulmak için de onlarda bu akıl yok!"
Kızlar bunu duyunca koşmuşlar. Sert bir taşla demir bulmuşlar ve birbirine vurarak ateşi icat etmişler."
Bu efsaneye göre ateşi bulan insan değil; yine Tanrının gökteki kızları idi. Yakut Türkleri de ateşin gökten indiğine inanırlardı. Bütün Orta Asya ve Sibirya mitolojileri, ateşin gökten geldiği hususunda birleşirler.
·
211 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.