Öykülerden ikisini okudum ve ikisi için bir inceleme yazmaya karar verdim.
İlk hikaye Oliver Goldsmith'in Harp Malulü isimli öyküsüydü. Genel olarak zenginlerin ve yoksulların dertlerinin farklılığından bahsettiğini söyleyebiliriz, saçma bir şekilde yazarın önce düşüncelerini/olayın bir kısmını anlatıp ardından başka karakterin ağzından devam etmesi çok hoşuma gittiği için beğendim.
İkinci hikaye Washington Irving'in Alman Öğrencinin Başından Geçen isimli öyküsüydü. Çok kısa olmasına rağmen çok beğendim ve açıkçası beklemediğim bir olayla bitti. Yine saçma şekilde rüyaların içinden fırlamış ve karakteri allak bullak eden insanları sevdiğim için öykü beni hemencecik içine çekti, devamı olsa hatta 80-90 sayfalık bir kitap halinde olsaydı da çok rahat ve beğenerek okuyabilirdim diye düşünüyorum hoş pat diye bitmesi de beni bi' etkilemedi değil.