İsrail’de Yahudilerle Filistinlileri fiziki bir engelle ayırma fikrini ilk defa ortaya atan 1992’de Başbakan İzak Rabin olmuştur. 1994-96 arasında barış süreci devam ederken Gazze-İsrail sınırına çekilen tel örgüler, 2004-2005 yıllarında Gazze-Mısır sınırına örülen duvarların205 ve 2002’den
itibaren Batı Şeria’yı çevrelemeye başlayan utanç duvarlarının öncüsü ve modeli olmuştur. İsrail’in “güvenlik çiti” dediği 21. yüzyılın bu ilk devasa duvarları, Filistinlilerce “utanç duvarı”, “ırkçı duvar”, “ayrılık duvarı”, “sömürgeleştirme duvarı” gibi tabirlerle anılmaktadır. İsrail’in ısrarla intihar eylemcilerinin sızmasını engellemek üzere güvenlik amacıyla geçici olarak inşa ettiğini iddia ettiği duvar, aslında güvenliği sağlamaktan ziyade zaten zor şartlarda yaşamakta olan Filistinlileri gettolara hapsederek hayatlarını daha da çekilmez bir hâle getirmektedir. İsrail’in amacının salt güvenlik olmadığının en önemli göstergelerinden biri duvarın güzergâhıdır. Zira duvar, 1949 Ateşkes Hattı olanbYeşil Hat’tan geçmek yerine, Yahudi yerleşimlerinin çoğunu, en verimli Filistin topraklarını, su yollarını ve yer altı su kaynaklarını kapsayacak, İsrail’in stratejik noktalar üzerindeki hâkimiyetini sağlamlaştıracak ve fiili sınırları çizecek şekilde Filistin toprakları içinde kıvrılan kıvrıla, hatta kimi bölgelerde 5 ila 20 kilometre kadar içeride inşa edilmektedir. Ayrıca duvar, Filistin şehirleri ile kırsalını birbirinden ayırmakta, hatta bazı Filistin bölgelerini çepeçevre kuşatmaktadır. Bu hâliyle duvar, işgal altındaki Filistin topraklarında İsrail’in yavaşça ve sessizce gerçekleştirdiği etnik temizlik stratejisinin bir parçasıdır.
Sayfa 129 - İhh kitapKitabı okudu
··
164 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.