Münzevi ideali bir yana bırakınca: insanın, hayvan insanın şimdilik bir anlamı yok. Dünyadaki varoluşunun bir hedefi yoktu; " Neden insan ki?" bu cevabı olmayan bir soruydu; insan ve dünya için istek eksikti; her büyük insan kaderinin ardında daha büyük bir "boşuna" nakaratı çınlıyor Du. Zühdü idealin anlamı bu işte: bir şeylerin eksik olduğu, insan etrafında inanılmaz bir boşluğun oluşması - kendisini haklı çıkarmasını, açıklamasını, onaylamasını lendisi de bilmiyordu, anlama problemi çekiyordu. Onun dışında da acı çekiyordu, o temel olarak hastalıklı bir hayvandır. Ama onun için asıl sorun acı çekmek değildi, "Neden acı çekmek?" sorusuna verilen cevabın eksik oluşuydu. İnsan, en cesur ve acıya en dayanıklı hayvan, acıyı reddetmiyor aslında; acı istiyor, acı çekmeyi kendisi arıyor, şayet ona onun için bir anlam verilirse. Acı çekmek değil, acı çekmeni manasızlığı idi şimdiye kadar insanların üzerinde duran lanet - ve münzevi ideal ona bir mânâ sunuyordu! - Şimdiye kadar tek anlamdı; münzevi ideal her bakımdan şimdiye kadar var olan tek "faute de mieux" par exxelece idi. Acı onun içinde yorumlanıyordu, inanılmaz boşluk doldurulmuştu sanki kapı tüm intiharcı nihilizmin önünde kapanıyordu. yorum - buna şüphe yok, beraberinde yeni acılar getiriyordu daha derin, daha zehirli, hayatı daha çok kemirenini; tüm acıyı suç perspektifi altında topluyordu... Ama tüm bunlara karşı - bununla insan kurtulmuştu, bir anlamı vardı, o artık rüzgardaki bir yaprak gibi değildi manasızlığın, "manası olmayanın" topu değildi, artık bir şeyler isteyebiliyordu - her nereye, ne için ne ile istiyorsa: isteğin kendisi kurtulmuştur. Yönünü zühdü idealden alan bütün istemenin o ifade ettiğini saklamak mümkün değil: insani olana karşı, daha çok hayvani olana karşı daha çok kumaşçı olana karşı olana karşı olan nefret, anlamlara, akıllılığa karşı duyulan nefret, mutluluğa ve güzelliğe duyulan korku, her görüntüden, değişiklikten, olmadan ölümden, istekten, talepten uzaklaşma isteği - bütün bunlar hiçliğe duyulan bir istek, yaşama karşı bir isteksizlik, yaşamın şartlarına bir direnç anlamına geliyorum, ama yine de istemektir! Ve başlangıçta söylediğimi son kez tekrarlamak için: istememektense, insan hiçliği istemeyi tercih ediyor...
·
109 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.