mareşal fevzi çakmak..
Mareşal, yaşaran gözlerime, babacan bir gülümseyişle bakıyor: "İzmirli, hislerine kapılma... O zafer benim, şunun, bunun değil, bizimdir. Biz onu nasıl olsa kazanacaktık... Zira bu milletin, uzun müddet uşaklarının kölesi olarak yaşamayacağı muhakkaktı... Bizler, istiklâlimize yapılan taaruzun def'ini,
olsa olsa biraz hızlandırabilmiş, kolaylaştırabilmiş sayılabiliriz."
Sayfa 28
·
186 görüntüleme
''-Fakat ne dersiniz? O sırada siz İzmir'de bizi beklerken, biz Anadolu'da, sade düşmanlarımızla değil, aynı zamanda, en yakın kavga arkadaşlarımızın -hemen hemen düşman silâhları kadar tehlikeli olan- dalâletleriyle de mücadele ediyorduk... (s.29)"
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.