Selam. Konfeti patlatarak kutlamak istiyorum Fi Çi Pi serisini nihayet bitirdiğim için. Çünkü kitabı baştan ben yazmışım gibi yoruldum. Hatta öyle ki seriyi eleştiren, yeren kişilerle bile empati kurabildim. Zamanını Facebookta ve Instagramda geçirip, sürekli Türk Kahveli story atan beyaz yakalı tayfanın neden bu kitaba bu kadar bayılıp, "kişisel gelişim" kitabı dediklerini de anladım aslında. Bir şeyler araştırıp öğrenmekten o kadar aciz ki bu insanlar, bir bilgiye ulaşırken sayfalarca makale okumayı, okuduklarından veri elde etmekten o kadar bihaber ki; bu kitap onların bu tembelliklerine deva olmuş adeta. Çünkü kitapta konusu her ne olursa olsun, o anki konuyla alakası olsun olmasın fark etmeksizin sanki bir seminerdeymişsiniz gibi bilgiler önünüze yağıyor. Yani Azra Kohen ne kadar "hap bilgi" varsa yığmış okuyucunun önüne. Hatta sırf bu bilgiler yazılsın diye gereksiz diyaloglar bile yazmış yazar. Bir süre sonra normal, gündelik sohbet eden karakter özlüyorsunuz. Çünkü kitaptaki karakterlerin hepsi, birbirleriyle konuşurken ansiklopediden metin okuyorlarmış gibi yazılmış tüm diyaloglar. Paragraf paragraf... Fi'de güzel ilerlettiği konuyu resmen diğer iki kitapta katletmiş yazar. Din, felsefe, politika, siyaset, tarım, enerji, dünya düzeni bilmem ne derken kitap acayip bir yolda ilerledi ve bitti. Sırf daha farklı olacağım çabasına girilmek yerine aynı konuları farklı şekilde dillendirip sürekli yazmak yerine daha etkileyici sahneler yazabilirdi bence yazar. Can Manay'ın gerçek kimliğini veya eski sevgilisi Çiçek'e yaptıklarını üç satırlık bir diyalogla öğrenmek yerine çarpıcı bir flash back sahnesiyle öğrenebilirdik. Fi'nin dizisini de izlemiş birisi olarak söylüyorum ki dizideki olaylar çok daha iyiydi. En azından dizideki Sadık Murat Kolhan'ın geçmişi ve Özge ile olan ilişkisi, dizideki Çiçek'in hikayesi, dizinin finali kitaptan çok daha başarılıydı. Çünkü Kitapta Sadık Murat Kolhan bir anda gidiyor kitaptan, üç seridir resmen boşuna okumuşum diyorsunuz adamın hikayesini. Özge ve Deniz'in üç dakikada hazırlanan noodle gibi üç dakikada birbirlerinin hayatlarının aşkı olması saçmalığına girmiyorum bile. Son olarak şunu söylemeliyim ki Kazıklı Maria'ya son iki kitap itibariyle hak verdim. Okumasam inanın bir şey kaybetmezmişim. Sevgili Azra Kohen lütfen bana da dava açma lütfen, param yok.

PiAkilah Azra Kohen · Destek Yayınları · 201513,8bin okunma

·

1.937 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.