Söze nasıl başlanır, bilmiyorum. 12 yıl geçti üzerimden. Kocaman on iki yıl. İnandırıcılığımı sınayan her insanı geride bırakıp inançla sana koştum. Zaman ömrümden çalarken, en güzel saatlerimi sana mektup yazarak sana şiir yazarak geçirdim. Bu zaman zarfında insanlara baktım, tanıdığım herkesin en az birkaç sevgilisi, elini tutarak vaatler verdiği insanlar oldu. Hepsi de ayrıldılar. Ama sevgili Narya, ben sadece anneni bekledim, sadece annenin elini tutmak istedim. Bu yüzden herkes herkesin peşinden koşarken ben seni ve anneni düşündüm.
Baksana, birbirinin her şeyi olanlar şimdi birbirini nerede görse, tanımıyorlar. Ama biz öyle miyiz ? Hayır, değiliz. Biz hala birlikteyiz. Hala ikinizi de güzel bekliyorum.
Hani dedim ya söze nasıl başlanır diye. Söze umutla başlanır.
O zaman söze şöyle başlıyorum:
" Sevgili Narya ve Annesi, bu eylül sabahında ikinizi de çok özledim."🍁
Narya ve Annesine