252 syf.
·
Puan vermedi
Sizi bilmem ama ben resim yapabilme becerisine sahip olmayı, kalemi ya da fırçayı elime aldığımda görenlere hayran olmasalar bile en azından beğenecekleri eser diyemem ama çalışmalar gösterebilmeyi isterdim. Hayal bu ve bu yeteneğe sahip olma hayalini kurarken bu yeteneğimi geliştirmek için nelere katlanmam gerektiğini, nasıl ve ne kadar çalışmam gerektiğini, hangi zorluklara, olumsuzluklara göğüs germem gerektiğini bilmiyordum elbette. Ta ki bu kitabı okuyana kadar..
Vincent Van Gogh hayatı orda burda geçmiş, ömrünü yokluk ve açlık içinde tamamlamış, yalnız yaşamış ve yalnız ölmüş bir sanatçı. Şimdilerde bildiğiniz gibi en popüler olanı "Yıldızlı Gece" tablosu pek çoğumuzun sosyal medya hesaplarında kapak resmi olmakla meşhur.. Ama hayattayken sadece bir tablosu satılabilmiş, emeklerinin karşılığını ve hak ettiği itibarı ölümünden sonra görmüş bir sanatçı aynı zamanda. Yılmadan çalışmanın, kendini geliştirmenin adıdır da benim için bundan böyle.
Kitaptan anlayabildiğimiz kadarıyla Van Gogh kardeşinin desteğiyle yaşamını sürdürebilmiş, çalışmaları için gerekli malzemeyi de yine kardeşi Theo'nun desteğiyle temin edebilmiştir. Öyle ki kitapta yer alan mektupların neredeyse hepsinde Vincent kardeşinden para istemekte ya da gönderdiği paralar için teşekkür etmekte.. "Ne çektin be Theo" demekten alamıyor insan kendini ama kardeşlik böyle bir şey işte.
Eminim ki sanat tarihi okuyanlar ve buna ilgi duyanlar kitabı zevkle okuyacaklardır. Neticede Van Gogh gibi bir ressamın kendi ağzından resim tekniği, sanat akımları ve diğer sanatçıların eserleriyle ilgili yorumlar ve eleştiriler duymak mümkün. Şahsen ben kitabı okurken kendimi biraz da sanatçının özeline girmiş gibi hissettim. Kim ister ki kardeşine yazdığı mektupların hiç tanımadığı ve tanımayacağı insanlar tarafından okunmasını.. Yine şahsi fikrim olmakla beraber kitabı okurken pek de keyif alamadım. Ama zaten kitaptaki mektuplar da böyle bir kaygıyla yazılmamış.
Neticede Vincent Van Gogh gibi büyük bir ressamın, büyük ressam olma yolunda yaşadığı sefil hayat, açlık, fakirlik ve içine düştüğü ruhsal bunalım bütün çıplaklığıyla gözler önüne seriliyor kitapta. Yine de değer görmeyen, eleştirilen ve yalnız bırakılan bir sanatçı, Eski kulağı kesiklerden Van Gogh için söylenebilecek en güzel sözü Uruguaylı yazar Eduardo Galeano söylemiştir;
"Bugün Van Gogh, ona yemek vermeyecek restoranların duvarlarını, onu akıl hastanesine kapatacak doktorların muayenehanelerini ve onu hapse tıktıracak avukatların yazıhanelerini süslüyor.."
Zaman ayırıp okuduğunuz için teşekkürler
··
889 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.