Uzun zamandır bir kitabın beni bu kadar etkilediğini, heyecanlandırdığını, merak dolu gözlerle satırların arasında gezindiğimi hatırlamıyorum. Kütüphanede gezinirken çağırdı bu kitap beni. Bana "Bul Beni" dedi gerçekten. Konusunun dünyayı saran bir virüs olmasının da etkisi var tabii okumaya karar vermemde. Unutkanlığa sebep olan bir virüs olsa da, sonuçta hastalık ve günümüzle örtüştüğü yerler vardı. Bu yüzden merakla okumaya devam ettim. Yazarın dili o kadar akıcı, kurgu o kadar güzel, tasvirler o kadar güçlü, karakterler o kadar dokunaklıydı ki; içim sızlamadan bir sayfayı bile çeviremedim. Biraz konusundan bahsedeyim. Amerika'da birdenbire ortaya çıkan bir unutkanlık virüsü var. İnsanların derisinde balık pulu gibi lekeler çıkıyor ve birkaç zaman sonra unutkanlık başlıyor, zihin hızla tükeniyor ve insanlar ölüyor. Başkişimiz Joy da 20 yaşında bir genç kadın. Annesi çocukken onu bir hastane önüne bırakmış, hayatı yurtlarda ve koruyucu ailelerin yanında geçmiş. Sonunda hasta olan ve birdenbire ortaya çıkan teyzesiyle temasta bulunduğundan, onu Kansas'ta bir hastanede semptom gösterir mi göstermez mi görmek için gözlemeye alıyorlar. On aylık bir süreç bu. Hastane özellikle beni en etkileyen kısımdı. Keşke tüm olay hastanede geçseydi. Annesiyle ilgili öğrendikleri onu bulmak istemesine neden oluyor. Bu sırada geçmişiyle ilgili geri dönüşleri okuyoruz. Hepsi çok basit ama sarsıcı. Hastaneden sonraki kısımlarda en hoşuma giden şey, bir zamanlar beraber yaşadığı üvey kardeşi Marcus'la karşılaşmasıydı. Darcie ve Nelson'la olan yerler beni fazla etkilemedi. Şaşırtıcı olaylar oldu sonlara doğru. Louis karakterine olan derin hoşlantı (ya da aşk) içimi sızlattı. Fakat en etkileyici kişiler Sam ve Christopher adlı ikizlerdi. Beni ağlatan iki çocuk. Kalbimi paramparça ettiler. Kahraman bakış açısıyla, birinci tekil şahıs ağzından anlatılmış. Fakat yazar tek bir kısmında değişiklik yapıp Joy'un kendini dışarıdan anlatmasını istemiş ve ortaya harika bir bölüm çıkmış. Her şeyi etkileyiciydi. Her geri dönüş sarsıcıydı. Annesiyle ilgili düşündükleri bile boşluğa baktıran cinstendi. Keşke okuyan birileri olsa da sabaha kadar kitabı konuşsak diye düşündüm bitirdiğimde. Kim bilir okusanız siz benim fark edemediğim neleri fark eder, hissedemediğim neleri hissedersiniz. Bu yüzden tavsiyemdir. NOT: Bu kitabın sayfaları sonsuz olsa, sonsuza kadar okumak isterdim. Ama her güzel kitabın bir son sayfası var maalesef...

Bul BeniLaura Van Den Berg · Encore Yayınları · 20159 okunma

·

178 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.