Baba, öylesine konuşmak için arıyorsun hep. Halimi
hatırımı soruyorsun; derken sessizlik koca bir ömür gibi
uzuyor aramızda, ben lafı uzatacak sorular bulmak için
çırpınıyorum. Sana en çok şunu demek isterdim: Seni bu
hayat böyle yaptı, anlıyorum. Ayakta kalmak çok zordu
senin için. Bana karşı sevgi dolu olmayı beceremedin diye
suçlamıyorum seni. Bazı geceler uykularım kaçıyor, lafını bile etmesen de sancıyan o yaraları düşünmekten. Ben
de senin o sancıyan kanından, canındanım. O can ilgiye
öylesine muhtaç ki kendi üzerime yığılıp kalıyorum. Ben
senin kızınım. Beni sevdiğini söylemek için bildiğin tek
yol havadan sudan konuşmak, biliyorum. Çünkü benim
de bildiğim tek yol bu.
Sayfa 37Kitabı okudu
··
4,057 views
Bugün bir baba ile kızın videosuna denk geldim. Gün içinde gerçekleşen gayet normal bir iletişim şekli aslında ama yorumlara göz atarken bir kez daha gördüm çoğu kız çocuğu baba sevgisine hasret büyütülüyor erkek çocuğu da keza öyle. Verilmesi gereken sevgi verilmeyecekse çocukları bu ağır yükle karşı karşıya bırakmanın bir anlamı var mı?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.