Kadın olmak yasaklandı. İstediği gibi giyinemez ki kadın. Giydikleri onu ya yobaz yapar ya fahişe. Özgürce dışarı çıkamaz ki kadın. Geceleri sokaklarda yürüyemez, yıldızları izleyemez tek başına. Bir koruyucusu olmalı yanında. Sevgilisi, babası, abisi hatta küçük erkek kardeşi... Bir erkek olmalı. Çünkü kadın aciz, güçsüz değil mi? Tecavüz edilip öldürülse bile suçlu bulunur kadın. Giydikleri, dışarı çıktığı saat ya da belki de sadece güzel olması suçlu yapar onu. İftiraların tek odağıdır çünkü hiçbir söz bulamazlarsa "yapmıştır bir şey" derler. Kahkaha atması bile ayıplanır, gülmek ne güzel şey oysa ki. "Erkek sözü" ne kadar değerliyse, bir şeyleri "kız gibi yapmak" da o kadar değersizdir. "Kadın işi" ne kadar basitse "erkek işi" o kadar zor görülür. Evli kadın kocasına hizmet etmek zorundadır. Suyunu bile ayağına ister bazı sözde adamlar. Ve "kocandır o yapacaksın" der bazı hanımlar. Artık bitti. Bitecek. Vicdanınızın sesini dinleyin. Normalleştirmeyin, susmayın. Öldürülüp yakılan bedenlere ne hesap vereceksiniz? Bitti diyorum çünkü bitmek zorunda. Hiçbir katil hiçbir karakoldan elini kolunu sallaya sallaya çıkmasın artık. Kadın olmak yasak olmasın. Eğer bir şey yasaklanacaksa bu zihniyet yasaklansın. Tüm bu adaletsizlik son bulsun. Toplum, kendine bir iyilik yapsın...