...Hasan Ali Toptas...Bin huzunlu haz...
Bir solukta okunurluğuyla favorim....
Mükemmel bir eser...ayrıca bir romanda gördüğüm en uzun cümleyi de içerisinde barındırmaktadır.(yaklaşık iki sayfa uzunluğunda bir cümle)
başarılı bir türk edebiyatı örneklerinden olan kitap... her kitap uçsuz bucaksız yollara götürür okuyucuyu. bazıları sizi çıplak alır, giysilerinizle bırakır: elinizde birkaç işe yarar düşünce kalabilir, bazıları ise giysilerinizle kapınızdan alır, nasıl olduğunu algılayamayacağınız şekilde çırılçıplak bırakır: bu kitap da böyle bir iddia taşımakta...
Bir az Kafkayi da hatirlatti bana diye bilirim.
ne güzel anlatmış insanları.
"çaresizlikle umutsuzluk arasında gerilmiş, korku dolu, küçücük küçücük, uzak uzak, diken diken yüzler. onlarca, yüzlerce, binlerce... bazıları, boşvermişliğin ortasında unutulmuş, sarkık bir çorap gibi. bazıları, derin bir kaygının şeklini almış, rengini almış ve donmuş. bazıları boşluğa düşülmeden önce neler konuşuluyorduysa işte o konuşmaların tatsızlığına bulanmış......
“(…)artık ben onu yakalamak için değil de, sırf bu kaçışın güzelliğini yakından görebilmek için koşuyordum sanki.”
"benimkisi, hiçbir zaman hiçbir şeyle açıklanamayacak kadar derin, hiç kimsenin anlayamayacağı ölçüde karmaşık ve acayip bir yorgunluktu.”
Okuyunnn mutlakaa okuyunn demiyicemm,Hasan Ali Toptas benim turk favori yazarimmm)
