Kız, Kadın, Öteki... On iki kadının hikâyesi. Ve bu kadınların her biri çeşitli etnik kökene, ırka, cinsel tercihe, cinsiyet kimliğine ve sosyo-ekonomik koşullara sahip. Tüm bu kadınların yaşamları hayatlarının bir döneminde kesişmiş durumda ve yazar eserinde bu kesişimlerin nerede ve nasıl olduğunu anlatıyor. Kadınların her birinin hikâyesini ayrı ayrı anlatarak bu çeşitlilik içerisinde ne tür baskılara, ayrımcılığa, dışlanmaya, ihmal ve istismara, taciz ve tecavüze uğradıklarını olanca çıplaklığıyla ortaya seriyor. Bunca olumsuzluğun ve acının yanı sıra inanılmaz bir direniş anlatıyor Bernardine Evaristo. Kızların, Kadınların ve Ötekilerin direnişini; hak ettikleri adalet ve eşitliği elde etme çabalarını, benliklerini bulma yolunda tüm zorluklara rağmen vazgeçmemelerini anlatıyor. Yazar bu direniş metnini yazarken teknik bakımdan da bilinenin dışına çıkıyor. Yani tabiri caizse her anlamda direniyor. Peki nasıl? Örneğin romanda nokta yok, kullanılmamış. Bütün cümleler küçük harfle başlıyor. Standart düz yazı metni yapısına sahip değil. Araya şiirsel formlar girebiliyor. Üslup olarak da öyle beylik laflar barındıran, yakıp yıkan, kırıp döken bir eser değil. Karakterler öyle gündelik, öyle yalın konuşuyorlar. Dertlerini tam da bizler gibi anlatıyorlar. Çünkü aslında karakterlerin hepsinde ya kendimiz varız ya da çevremiz. Yani, biz varız. Kız olarak, Kadın olarak ya da Öteki olarak. Nihayetinde varız. Yer yer çok şaşırdığım, yer yer hüzünlendiğim ve canımın yandığı, yer yer de kadınların başarılarından dolayı gururlandığım; mutlu olduğum anlarla dolu olan bu güzelim eseri ben çok sevdim.

Kız, Kadın, ÖtekiBernardine Evaristo · Doğan Kitap · 2020195 okunma

·

416 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğba