‘Günün sonunda ölüm olsa da, bütün günlerin akşamı olmamıştır daha.’ . Hayatınızın gidişatının bambaşka olabileceğini kaç kez düşündünüz? Seçtiğiniz bölümü okumasaydınız, gelen teklifi geri çevirseydiniz, o gün eve erken gitseydiniz… Her şey değişir miydi? Ölmeye çok yaklaştığınızda elinizi tutan biri sizi çekip kurtarsaydı örneğin? Her anınızı bir lütuf olarak mı görürdünüz? . 8 aylık bir bebeğin ölümüyle başlıyor üç kuşağın hikayesi. Biz bu kuşakların kadınlarıyla tanışıyoruz. Çektikleri açlıkları dinliyoruz, komşularının bile gün gelip düşman oluşlarına şaşırıyoruz. Okudukça bir bebeğin büyüyüp anne oluşuna da, o annenin torununa şefkatine de tanık oluyoruz. Baştaki alıntıya dönüyoruz. Ömürlerin sonu ölümle bitse de, nefes almaya devam edecekleri unutmuyoruz. . Uzun zamandır biçim anlamıyla beni zorlayan bir eser okumuyordum. Kitabın parçalı ancak iç içe geçmiş yapısına alışmam uzun sürse de büyük bir ilgi ve sevgiyle tamamladım eseri. Jenny Erpenbeck Viyana’dan Moskova’ya oradan Berlin’e götürüyor okuru. Birinci Dünya Savaşı’ndan İkinci Dünya Savaşı’na ve oradan da soğuk savaşın izlerine. Bunu yaparken beş bölüme bölüyor anlattıklarını, beş sona ve beş ‘kader anı’na. Velhasıl tavsiye eder misin diye sorarsınız, kesinlikle derim. Kuşak hikayelerini, alternatif sonları, mekanlarda kaybolmayı seviyorsanız özellikle. . Regaip Minareci çevirisi ve Utku Lomlu kapak tasarımıyla ~

Bütün Günlerin AkşamıJenny Erpenbeck · Can Yayınları · 2020303 okunma

·

1 artı 1'leme

·

1.865 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hülya Açılan