Sevgili Zeze'yi tanıdık. Coğrafyalar farklı olsa da kalabalık bir ailede çocuk olmanın ortak kaderini yaşadığımızı fark ettim. Çocukken eczane lastiği ile portakal kabuğu sıkıp huysuz yaşlı simitçiyi nasıl çileden çıkarttığımı, sonra onun beni sokaklar boyunca kovaladığını ve "masum bir çocuk" gibi bir teyzenin arkasına saklanıp öyle kurtulduğumu hatırladım. Sonra evde dayak yediğim için intikam duyguları ile akşam için pişen yemeğe acı biber doldurduğumu hatırladım. Belki çocukken bir Portugam olmadı ve kaybetmedim ama sonraları Portugalarım oldu ve bazılarını ne yazık ki kaybettim. Acıları hala içimde. Sevgili Zeze beni aldı götürdü çocukluğuma. Bilmiyorum sizler okurken neler hissettiniz ama ben hem duygulandım hem de çok beğendim.

Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2013232,5bin okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahmet GÜNAY