Körlük kitabını severek okudum desem yalan olur. Nobel ödülünü ne kadar hak etmiş? diye düşündüm. Yazar hayal dünyasını fazla ütopik şekilde aktarmış , verilmek istenen mesajlar - evet, tamam. Geri kalanında eleştirilecek nokta çok. Karakterlerin adını vermemesini, hangi ülke olduğunun belirtilmemesi ve körlüğü 'beyaz körlük' olarak adlandırması... Evet, bunlar güzeldi. Kitapta verilmek istenen siyasi, toplumsal, kişisel, ruhsal ve ahlaksal mesaj adresini bulmuş olsa da yazarın aktarım şekli bana fazla mübalağalı geldi. Yazım kurallarına ve imla kurallarına riayet etmemesi, sayfanın baştan sona uzun cümlelerle donatılması, virgül - nokta dışında noktalama işareti olmaması beni rahatsız etti. Bazı kelimelerin aynı sayfada sıkça tekrarı, konuşma çizgisinin olmaması kimin ne dediğini anlamakta güçlük çekmeme yol açtı... Doktorun karısı, doktorla giderek çok iyi bir hamle yapmasına karşın sonrasında bu kadar pasif kalması beni çok şaşırttı ve olan bitenler nedeniyle doktorun karısı tiksinti uyandırdı bende... Hele de gözlüklü kız... Kadın kadının kurdudur... Olaylar fazlasıyla çarpık geldi bana.... Önce teslim olup sonra mücadeleye geçmeleri... İşte bunu sevmedim. Psikolojik olarak da mantıklı gelmedi. İnsan ilk etapta mücadele eder sonra teslim olur. Kitaptaki siyasi eleştiri ve insanların birbirlerine yaptıkları kötülükler şu anki bize ayna gibi... Ortadayım açıkçası kitap ile ilgili.... Ne sevdim ne sevmedim

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022104,1bin okunma

·

129 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pınar oğuzalp