Ne Vakte Dek!
«geldi geçti ömrüm benim, şol yel esip geçmiş gibi
hele bana şöyle geldi, bir göz açıp etmiş gibi»
yorgundu yel. yoktu hava. pisti karanlık.
kucakta kaldı ölü.
sen, korkak sabır!
sen, renksiz umut!
sen, yönsüz öfke!
defolun!
acımak, sen de!
alışmak, sen de!
sen de, yatalak acı!
defolun!
daha mı?
yine mi?
ne vakte dek?
kucakta kaldı ölü
kucakta kaldı ölü
heeeey
kucakta kaldı ölü!
tören kuklaları, yıkılın siz!
iğreti bayramlıklar, siz de!
siz de, göstermelikler! defolun!
(.....)
Hasan Hüseyin Korkmazgil / 
Ağlasun Ayşafağı ; Şiir Adı: Defolun
[şiir kaynak: ekşisözlük]
.
··
70 görüntüleme
Ne güzel “hayır!” çekmiş şair ve ne doğru durumlara karşı yapmış bunu. Tebrik ve teşekkür ediyorum!
İnsanlara defolun demeyi sevmiyorum zira insan sadece kendisinden hoşlanmadığım yönünden ibaret değildir... Ama durumlara, hallere vs böyle söylemek, hayır çekmek daha doğru ve güzel geliyor bana. 🤔 Doğrudan kendisine söylenmese de hayır çekilen durumu, hali kendinde taşıyorsa eğer, bir şeylerinden hoşlanmadığım insan da nasibini alıyor bu ötelenmeden tabii...
O yüzden bu dizeleri çok sevdim! 👍 Bir insandan nefret etmenin pek bir anlamı yok çoğu zaman, biz kötüden değil kötülükten nefret edip onu kovalım kendimizden/hayatımızdan: Renksiz umut, yatalak acı, yönsüz öfke, korkak acı 🆚 Yoksa sadece o insanı hayatımızdan çıkarmış oluruz ama onda sevmediğimiz şey başka bir insanda başka bir kılıkta karşımıza çıka(bili)r. 🤔 Diye düşündüm.
.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.