Her çağda kadın olmak ne kadar da zor! Şu eşsiz kitap, bu gerçeği bana tekrar hatırlattı.
Roman, insanın acizliğini anlatıyor bence. Bir insanın, hırsına yenik düştüğünde nasıl çileden çıktığını, amacına ulaşmak için her yolu nasıl mübah gördüğünü, o ana kadar değerli ne varsa, ne denli önemini yitirdiğini... Önyargı, ihtiras, kıskançlık, şiddet.. Hayatımızda görmek istemeyeceğimiz birçok duygu mevcut. Bunları düşünürken, diğer tarafta var olan masumiyet, sadakat, saf sevgi gibi muhteşem duygular aklınıza geliyor. Hangisi diyorsunuz, hangisini tercih edersin? Cevap çok açık hepimiz için, biliyorum. Peki bunu yaşamak için, neden karşı tarafa göstermekten başlamıyoruz olaya? Neden hep karşımızdaki kişiden bekliyoruz ilk adımı? Önyargıları kırmak bu kadar zor mu?
Bu kitap bana çokça soru sordurdu. Çokça üzüldüm. Aradan kaç yüzyıl geçerse geçsin, hala aynı şeyin etrafında döndüğümüzü gördüm: Kadın olmak, dünyada demirden leblebi yutmaktır. Yutkunursunuz ama bir türlü aşamazsınız onu, çünkü buna asla müsaade etmezler. Sevgiler..
