Gönderi

#Alıntı "Bana gel," Nefesim kesildi, tüm bedenim titrerken bir çare arar gibi at daha sokuldum anneme. Olmadı, ne bir çare bulabildim ne de cevap verebildim ona. "Yeter artık mavi göz, sabrım gibi gücüm de yok artık. Gel benimle." Yerini yenileri alan gözyaşım durmaya tövbeli gibi akmaya devam ederken kollarıyla beni sıkıca
·
179 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.