Su su nereye baksan yalnızca su,
Ama hiçbir yerde yok içecek bir damla...
Ve inanılmaz bir şey oldu, Tanrım;
Denizin ta kendisi çürüdü.
. . .
Ve dua edebildim o anda...
Hafifledi boynum ansızın,
Sıyrılıp düşüverdi Albatros...
Ve kayboldu altında suların.
. . .
Ve parmaklıklar ardında kaldı,
Hemen güneş...
Bakıyormuş gibi bir zindan penceresinden
Baktı; o büyük, yanan yüzüyle dünyaya.
. . .
En iyi dua eden,
Sevendir en yürekten;
Büyük, küçük, tümünü canlıların...
Çünkü bizi de seven,
Sevgili Tanrı yaratmıştır...
Ve sever hepsini onların.