Gönderi

Canım İstanbul, bütün pisliğine, bakımsızlığına, kimsesizliğine rağmen dünyada bir eşin daha yoktu. Şimdiye kadar gezip dolaşmadığım yer kalmamıştı. Norveç’in fiyortlarından — ki burayı daha ziyade Boğaz’a teşbih ederlerdi — Şarkın esrarlı derinliklerine, Yeni Dünyanın Pampalarından, Alaska’nın dondurucu ıssızlığına kadar her tarafı bilirdim. Ama nerede buraları nerede İstanbul? Onun biçare bakımsızlığı, boynu bükük yalnızlığı kadar kuvvetli olan bir füsunu, ayrı bir sihri vardı.
Sayfa 121
·
31 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.