Ben herzaman tam tadında yaşamadım hayatı,
Hic bir zaman yarını düşleyerek uyumadım.
Kafami yoran bir hayalim yoktu .
Kursağımda kaldı diyebileceğim hicbirsey için çaba sarfetmedim.
Yormadim ruhumu,
kafam açık bir deniz gibiydi
fakat en çok gökyüzüne bakardı,
İçinde ne var bilmek istemedim
kim dokunuyor bilmek istemedim .
İçindekiler kaybolur gider dokunmak isteyenler dokunup gider
umurumda olsun istiyorum bütün bunlar
fakat bir müddet sonra nefret ediyorum umursadığım şeyleri.
ruhum buna elverişli daha fazlasını isteyemem kendimden.