Ananemin "güngörmeyen nine"si... Kendisi böyle demiş, mezarıma gelirsen güngörmeyen nine diye ağla demiş. Evet bu topraklar hüzünle yoğrulmuş, ama herkes hüznünü gönlüne gömmüş, bir şekilde bu dünya dârında geçinmeye çalışmış. Onu hiç görmedim, göremezdim de zaten çünkü ben doğmadan seneler evvel vefat etmiş. Kurtuluş savaşı'ndan kalan hikayeleri dinleyin eğer şansınız varsa. Yoksa da muhakkak bilen duyan birileri vardır eminim.