Nazan Bekiroğlu'nun muhteşem kaleminden bir dönemin romanı, kısaca hayatı. Mahalle kültürü, birlik beraberliğin gaz lambaları ile aydınlanan yolu olmayan, pilli radyo ile dış dünya ile bağlantı kurmaya çalışan aslında çoğumuzun aşina olduğu dönemler de yaşamış olan Mücella... Karadeniz'de yaşayan babasız bir kız çocuğu annesi Neyyire hanım ile yaşamını sürdürmektedir. Abisi Fahir İstanbul'a sonra da yurt dışına taşınıp geçim derdine düşmüştür bu nedenle Mücella annesi ile hayatta kalmaya çalışmaktadır. Konusu sürükleyici betimlemeleri keyiflidir. Mücella annesinin layık gördüğü kadarını yaşamıştır, " elalem ne der" en önemli kuraldır. Annesinin söylediği şeylerin dışına çıkmayan Mücella hep nasibini beklemiştir. " Her nasip vaktine esirdir." Nasibinde evlilik yoktu Mücella'nın. Neyyire hanım'ın ilk önce uslu kızıydı. Sonra hamarat, becerikli kızı oldu. Daha sonra da Mücella abla , Mücella teyze oldu. Mücella'nın yaşlanmaya başlamasıyla anladı annesi hatasını. Zaman geçmişti ve Mücella ya yapılan tüm yenilikler bir anlam ifade etmiyordu... Hayatı seyretmeye alışkındı Mücella. - Rüya olduk Nazlıgül dedi denize bakarken." Masal olduk, anlatanımız yok kızım." Her şeyi ciddiye almaya yazgılı, yalnız ve mutsuz ama mutsuzluğunun farkında bile değil, kendi içinde bir nabız gibi atarak çoğalıp duran bir kız çocuğu ile kuruyup gitmiş yaşlı bir kız arasında her zaman için olası bir sahneydi bu. Tek farkla: Gerçek oldu.

MücellâNazan Bekiroğlu · Timaş Yayınları · 202110bin okunma

··

171 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mihrimah مهرماه