Çok geç kaldım
Yüklü miktarda âşk trenini
Gönlümden uçup giden güvercinleri
Yol kenarında mahçup bir kirpi gibi
Doyana kadar sevmelere çok geç kaldım
Güvercinler vurulmuştu "özgürlük" diye
İblis vergi kesiyordu hayata
Mutluluk beş para etmezdi
Kaldık tek başımıza kısvet bir adada
Burayı yurt edinmişti bazı insanlar vakit gelince