Gönderi
Emrah Serbes'ten okuduğum üçüncü kitap. Diğer iki kitabın konularını, olaylarını hayal meyal hatırlıyorum. Aklımdan çıkmış olan kitaplardan. Afili Filintalar'dan okuyup hatırımda en az yer eden yazar Emrah Serbes. Bu, yazarı beğenmediğim anlamına gelmesin, kitaplarını okurken zevk alıyorum ancak fazla kalıcı bulmuyorum.
Müptezeller, daha önceden okuduğum Erken Kaybedenler ve Hikayem Paramparça kitaplarına göre daha karanlık ve sert. Bu noktada bir Hakan Günday havası hissettiğimi söyleyebilirim. Çok uzaktan da olsa bu kitabın Piç ile bir benzerliği olduğunu düşünüyorum. Tamam, bu da benim serbest çağrışımım olsun.
Kitap çok akıcı. Bir oturuşta okunur, biter, vay be dersiniz ve başka bir kitaba beklemeden başlayabilirsiniz. Küfürler romanın atmosferinde fazla değil. Bir iki çarpıcı olayın akış içerisinde fazla zorlama olduğunu düşünüyorum. Ve en büyük sıkıntı da karakterlerin derinlikleri yok. Empati kurabilmek için bir altyapı yok. Ama bu anlatım şeklinin birinci şahıs ağzı ile olmasından kaynaklı, es geçelim. Derinlik yok ama çok gerçek. Mekan anlatımlarıyla bu gerçeklik hissi "yaşanmıştır lan bunlar" dedirtiyor. Kitap da öyle bitiyor zaten.
Cigaralık kitap. Amcalar kızmasın.
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.