Her ne kadar kitaba 5 verdiginizi görünce "o kadar da değil" demiş olsam da incelemeyi okuyunca ve okurkenki duygularimi hatirlamak için kendimi zorladığımda hak verdim. Açık söyleyeyim, kitabin yazarı Dan Brown değil de ben olsaydım, bu ilginin çeyreğini göremezdim ve de çok sert elestiriler alırdım. Ote yandan bu kitap ile birlikte artik Dan Brown'un kitaplarını formulize ettigini dusunmeye basladim. 1 toplumsal dilemma, 1 sanat eseri ve eski zaman sanatcisi, başta Paris olmak uzere 2-3 Avrupa şehri, kitap başında rituelli bir cinayet, esas oglan ve ona bir ara takilip kitabin sonjna kadar takılı kalan esas kız. Bu degiskenleri tamamlayarak sürekli yeni kitap cikarabilir. Ve açıkçası ben bu sebeple Grange'i daha çok severim. O, yazarken matematiği değil hayal gücünü kullanıyor. Kaliplastiramiyorum kitaplarını...