Gönderi

544 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
4 günde okudu
Buruk bir son. Dune'un orijinal serisi, Frank Herbert'in bu kitabı yazmasından 1 yıl sonra vefat etmesiyle sonlanmış. Seri aslında 7 kitap olarak tasarlanmış bu yüzden de kitap aslında son kitap olmadığı için sonu bir nihayetle değil, yeni bir kurguya kapı aralayarak bitiyor. Daha sonra yazarın notlarından yola çıkarak Dune evreni devam ettirilmiş olsa da Frank Usta'nın kendi kaleminden kendi kurgusunu okuyabilseydik keşke. Kitabın dili yine çok akıcı ve kurgusu da yine birden çok bilinmeyen taşıyor. Heyecan ise kitabın başından sonuna kadar hep en üstte tutulmuş. Kitap kendini okutmak için her şeyi yapıyor. Bununla birlikte yine derin siyasi ve felsefi analizler de kitabın içinde eritilmiş. Ara ara sanki bir ders kitabı okuyormuşçasına gerçekten anlatılanları anlamak için çabalıyorsunuz. Ve metnin bu kısımlarıda yazarın aktarmaya çalıştığı bu bilgiler hem çok yerinde hem çok doğru hem de çok değerli. Aslında Dune serisini bir efsane yapan da kurgusuyla beraber bu özelliği. #SPOILER ALERT# Darwi Odrade benim için kitabın kahramanı oldu. Özellikle sevgiye dair o başkaldıran bakış açısı ve Bene Geseritlerin düşüncesini değiştirmesi gerektiğine dair içsel diyalogları çok güzeldi. Van Gogh'a ve Cordeville'de Saz Damlı Evler resmine gönderilen selamlar da çok ince ve hoştu. Aslında duyguların ve sanatın sıradan olan hayatlarımıza anlam kattığı defalarca yine iç diyaloglar ile bu şekilde bize tekrar tekrar hatırlatılmış. Bu ince detaylar çok güzeldi. Murbella'nın değişimi de çok güzel anlatılmış ve yansıtılmıştı. Murballa gemiden inene kadar, Murbella'nın geleceği konumu tahmin edemedim, çok vurucuydu. Aslında buruk bir son olmasının benim için sebebi Murbella'nın, Odrade'nin istediği gibi tam olarak duygular hakkında asi davranmamasıydı. Kitap devam etseydi Duncan ile aralarında geçecek o çekişme ve belki de düşmanlık sayfalarını okumak oldukça ilginç olacaktı. Bununla birlikte bir sonraki kitapta işlenecek olan Daniel ve Marty konusu da fazlasıyla ilgi çekiciydi. Keşke Frank Herbert'in kaleminden okuyabilseydik. Kitabın sonunda yazarın eşinin vefatından sonra yazdığı satırlara ise ayrıca değinmek istiyorum. Bene Geseritlerin bir çok özelliğini eşinden örnek alarak yaratmış yazar. Eşinin, "İntikam çocuklar içindir." sözü gibi bazı sözlerini de kitapta rahibe anaların sözleri olarak okumuşuz meğerse. Bu ayrıntı da fazlasıyla duygusal ve buruktu. Son olarak; bu seriyi okuyun okutturun, asla pişman olmazsınız. Evet okumak bazı yerlerde emek istiyor, bazen anlamak için çaba harcıyorsunuz ama kesinlikle değer. Bittiğinde bir arkadaşınızdan ayrılıyormuş gibi üzüleceksiniz. Keyifli okumalar.
Dune Rahibeler Meclisi
Dune Rahibeler MeclisiFrank Herbert · İthaki Yayınları · 20201,560 okunma
·
312 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.