Kimse sevmedi ya, sen Mela, sen seversin sandım. Değer verirsin, bırakmazsın, önemsersin, düşünürsün, korur kollarsın sandım. Bana aynı evde yaşarken baba hasreti çektirdi hayat, ayaklarım üstünde durdum küçük yaşımda da, bir sana karşı duramadım Mela. Sandım beraber yükleniriz yükümü, sandım ağlama artık ben geldim dersin. Sandım Mela, her gece iki dudak arasından ne kadar cümle çıkarsa o cümlelerle, iki gözden ne akarsa o yaşlarla dualar ettim. Sen bana aşkı sevdayı hasreti suskunluğu da yükleyip gittin Mela.. Bütün sanışlarım sanaydı sende seni bu denli sevebileceğimi hiç sanmadin..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.