Hz. Muhammed'in Bedir'de alınan esirleri genel olarak fidye almak amacıyla tutma kararı, sadece yumuşak mizacın ve Müslümanların mâlî durumlarının iyileştirilmesi ihtiyacının bir işareti değildi. Bu muhtemelen, ufukta görmeye başladığı daha uzak amaçlarını gerçekleştirmek için, Mekkelilerin idari kabiliyetlerinden yararlanmak istemesinin ve bu nedenle de, görevinin Ķureyşlileri yok etmek değil, onları kendi davasına kazanmak olduğunun anlaşılmaya başlamasıdır.
Sayfa 48
·
146 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.