Paul Auster, günlük yazmayı uzun süreler boyunca saçma bulmuş olmasına rağmen zamanla yaşlandığında, hayatın da onu sürüklemesiyle, geçmişe dair yaşanmışlık kanıtları silinince pişman olmuş. Belki de bu düşünce sebebiyle geçmişine dair hafızasında kalan anıları da içeren ve kendisini enine boyuna didiklediği iç dünyasının kapılarını açmış bu kitabında. Aslında başka kitaplarında da kendisini çokça anlatmış. Acaba sebebi bu kaybolmuşluk, silinmişlik hissi midir, diye düşünmedim değil. Bir insan neden kendisinden ve hayatından sayfalarca bahsetmek ister? Cevap acaba dünyadan tamamen silinmeyi istememesi midir? İç Dünyamdan Notlar; çocukluğu, ergenliği ve nispeten gençlik yıllarıyla geçmiş zaman kipiyle bir çeşit irdeleme ve iç konuşma diyebiliriz. Çocukluğundan beri okudukları, hissettikleri, nasıl düşündüğü, gençlik yıllarına nasıl ulaştığı, niçin izole olduğu, politikayla ilişkisi, okul hayatı, ilişkileri, yahudi olmasıyla alakalı yaşadığı sorunlar gibi birçok konuyu anlatarak bugün olduğu kişinin nasıl oluştuğunu da gözler önüne sermiş. Oldukça akıcı bir otobiyografi olmuş. Son sayfalarda bulunan fotoğraflarla anlattığı bazı noktalara dikkat çekmiş. En sonda olmasaymış da kitap içeriğine dağılsaymış bence daha hoş olurmuş. Genel olarak beğendim ve sıkılmadım. Çeviri ve editörlük gayet iyiydi. Sevenlerinin veya merak edenlerin rahatlıkla okuyabileceğini düşünüyorum. Eserlerindeki o sisli boğuk havanın nereden sızıp sayfaları kapladığı da iç dünyasında değinilmiş bana kalırsa.

İç Dünyamdan NotlarPaul Auster · Can Yayınları · 2014175 okunma

·

302 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Agape