Naçizane :)) Bir ekmek çalmakla tükenen bir hayat ve bu tükenen hayatla canlanan nice hayatlar. Bir ekmek çaldı diye 19 yıl hapis yatan ve yıllarca bu kimliği ile dışlanan bir adam... Yıllar sonra hapisten çıkan Jan valjan kendisini evine alan bir piskoposun eşyalarını çalar fakat adam öyle iyi kalplidir ki onun çalmadığını ve kendisinin hediye ettiğini söyler. İşte tam da burda başlıyor hikaye gördüğü bu iyilik karşısında afallayan Jan valjan bundan sonra bambaşka bir kimlikte ve bambaşka bir adam olacaktır. Ne yazık ki kör talihi onu yalnız bırakmaz hep kimlik değiştirmek ve başka yerlere gitmek zorunda kalır. Fakat jan valjan gittiği her yerde insanların hayatlarına dokunmaya devam eder. 8 yaşındayken kurtardığı küçük kız onun tek dayanağı olur ve onun hayatında çok büyük bir yer eder. Hikaye her ne kadar jan valjan'ın hikayesi gibi görünüse de sadece jan valjanın değil onun hayatına dokunduğu bir çok insanın hikayesi. Kitaptan ne çıkarttım dersek ;şöyle diyebiliz evet bir insan hata yapabilir fakat o insan kötü diyemeyiz iyi ve kötü kavramını neye göre bir sıfat olarak kullandığımız çok önemli burda. Ve şöyle de bir şey var ki eğer bir insan açlıktan ölmeyi bekleyen yeğenleri için bir ekmek çalmışsa burda suçlu o kişi değildir benim gözümde o çocuklar orda açlıkla boğuşurken hiç umurlarında olmayan etrafında ki kişilerin suçu ve günahıdır. Bu tabi ki şahsi fikrim.

SefillerVictor Hugo · Panama Yayıncılık · 201587,3bin okunma

·

88 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Melek