Bir yazımda şehrin yağmur oluklarından akan suyun dahi şehrin konuştuğu dile dahil olduğunu ifade etmiştim. Şehir öylesine külliyetli bir yaşam alanı işte. Necip Fazıl Beyoğlunun tepinirken, Karacaahmetin ağladığından dem vurur. Haklıdır da. Hüviyetsiz ve sabıkalı bir sükût gezinir Karacaahmetin yollarında. Polis çevirmesinde şüpheli olarak alıkonabilir bu sükût. *** Ahmet Yüksel Özemre, gıpta ettiğim eşhastan. Daha önce Üsküdarda Bir Attar Dükkanı ve Nuran isimli kitaplarını okumuştum. *** Kitapta anlatılan Üsküdar Yahya Kemalin ifadesiyle "Hayal Şehir", Ahmet Hâşim'in ifadesiyle "o Belde"dir. En sahih aynadan akseden Üsküdar, menatık-ı düşize-i tahayyülde durmaktadır (Hayalin en bakir mıntıkaları). Yazar bize o beldeden isimler, mekanlar nakleder. Şehrin kokularını, seslerini, sükutlarını, rüzgarlarını, kuşlarını, konaklarını, dergâhlarını, çocuklarını, meczuplarını vs. anlatır. İsimler... Ben özellikle isimlere takıldım. Doğum ve ölüm tarihleri paranteze alınan bu isimler Üsküdar'ı inşa ve irşad etmişler, yetmemiş bir şiir gibi inşad etmişler. Çok dokundu bana parantez içine alınan birkaç rakamın bu insanların ömrünü tanımlıyor ve sınırlıyor oluşu. İtiraf edeyim Necmeddin Okyay hayranıyım. Keşke hayatta olsa idi de ellerinden öpebilseydim. *** Şehir benim için çok anlam ifade eden bir kelime. Haluk Dursun, Hamdi Tanpınar ve Yahya Kemal okumalarım bana şehre dair büyük hassasiyet katmıştır. Stefan Zweig ise ayrı bir çeşni sundu bu noktada. Bir gün eğer bir kitap yazmak istersem uzun uzun şehirden bahsetmek isterdim. *** Yer kalmadığı için kesmem gerekiyor. Sâhi Üsküdarda 66 dergah olduğunu biliyor muydunuz? Peki İstanbulda toplam 307 dergâh olduğunu? (1890)

Üsküdar Ah ÜsküdarAhmed Yüksel Özemre · Kubbealtı Neşriyat · 202153 okunma

·

191 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.