Hem tabiat hem de beşeri alandaki herhangi bir şeyin gelişimi onu, aşırı bir uca getirdiğinde, öbür aşırı uca bir geri döndürme meydana gelir; yani, Hegel'in bir ifadesini ödünç alacak olursak, her şey, kendi olumsuzunu içerir. Bu, Lao Tzu'nun ve aynı zamanda, Konfüçyüs tarafından yorumlandığı şekliyle I-Ching Değişimler Kitabı'nın ana tezlerinden biridir. Şüphesiz o, güneşin, ayın ve çiftçilerin kendi işlerini yerine getirmek için hususi bir ehemmiyet vermek zorunda oldukları dört mevsimin ardarda gelişi tarafından ilham edilmiştir. I- Ching - Değişimler Kitabı'nın eklerinde şöyle denilir: "Soğuk gittiğinde, sıcak gelir ve sıcak geldiğinde soğuk gider" (DK, Ekler III). Yine: "Güneş meridyenlerine ulaştığında, inişe geçer ve ay, dolunay haline geldiğinde, küçülür" (DK, Ekler 1). Eklerde bu tür hareketlere, "geriye dönüş" olarak gönderme yapılır. Bu yüzden Ekler 1, şöyle der: "Geriye dönüşte, Göğün ve Yerin zihnini görürüz." Aynı şekilde, Lao-tzu'da, şu sözleri buluruz: " Tao'nun hareketi, tersine döndürmedir" (LT, Bölüm 40).
Bu teorinin Çin halkı üzerinde büyük bir etkisi oldu ve uzun tarihlerinde karşılaştıkları güçlüklerin üstesinden gelmeyi başarmalarında çok katkıda bulundu. Bu teoriye inanan halk, zenginlik zamanlarında bile, ihtiyatlı; aşırı tehlike anlarında bile, umutlu olmayı sürdürdüler. Son zamanlardaki savaşta, bu anlayış Çin halkına bir tür psikolojik silah sağladı. Öyle ki, en karanlık döneminde bile, insanların çoğu şu deyimde ifade edilen umutla yaşadılar: "Şafak, en kısa zamanda doğacak." Bu "inanma iradesi"dir ki, Çin halkının, savaşa tahammül etmesine yardım etti.
Sayfa 24 - +25
·
81 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.