"Bir şey düşünmek istiyorum.
Birinin bana söylediği güzel bir şeyi.
Babam bir keresinde şöyle demişti demek istiyorum:
"Zaman hızlı akar. Yaşam bu zamanın içinde akmak değil yüzmektir evlat. Bazen zamanın aktığı yöne bazen de tersine. Bu nasıl olur biliyor musun? Kendini, bulacağın yerlerde aramakla. Daima yürümek ve önüne bakmak... Yolun iki tarafında göreceklerinle meşgul olmak sana sadece zaman kaybettirir. Asıl görmen gerekeni sana unutturur. Görmek istediğin şey sen olmalısın. Yolun sonuna geldiğinde şunu söyleyebilmelisin kendine: İşte kendimi tamamladım. Olmam gerektiği gibiyim. Artık ölebilirim."
Babam günün birinde bana bunları söyleyecek olursa ona sarılıp ağlayacağım."
"Ama babam şöyle dedi:
"Zamanın seni sürüklemesine izin vermelisin. Zamana uymalısın. En yukarıda olmalısın. Çünkü yukarıda olanlar için bol oksijen vardır. Zekanı kullan ve rahat yaşa. Ancak aptallar acı çekmekten zevk alırlar. Oysa gerçek anlamda yaşayanlar, aklın gücünü kullananlardır."
Ona sarılmadım."
Sayfa 142
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.