Bir garip kara mizah. Kitap baştan sona gariplikler dolu. Zaten kitapta da "amma da garip insanlar! sanki hepsini özellikle toplamışlar buraya." sözleri bunu gösteriyor. Stepançikovo köyü dünyadan arındırılmış ve Foma Fomiç'in mesihliğini ilan ettiği bir yer gibi.
Foma Fomiç, her ne kadar romanın sinir bozan karakteri olsa da, toplumlarda bu tarz insanların, diğerlerini nasıl avuçları içine aldığını gösteriyor bize. Kitabın sonunda; yaptığı tüm aşağılamalara rağmen, en zor durumdan bile hitap gücüyle nasıl tekrar istediği yere geldiğini görüyoruz.
Karakterlerin hepsi farklı bir dünya ama her gece rüyasında beyaz öküzü gören Felaley, seni unutursak kanımız kurusun.
