VAKUR abanoz melek:
Ey ulu huzur.
Suskun bilmez erimek
hiç yangınlarında
tövbekar avuçların.
Yalaz yalaz yakarılan!
Yakaranların
senin gibi:
mağrur.
Sen ey taş olan,
ey bakışların üzerinde
başlayan kıra!, sev
kendine bir soy,
ona adil
görüneceğin,
ağır başlı
dev.
Bütün bitkinlere, ey sen
korku üfüren,
biri daha büyük
senden: gölgen.