Kitabın sonlarına doğru derin bir iç çektirdi bana.Okuduğunu hissetmek o dünyada olmak bambaşka ayrıcalıklar veriyor kitaba ve ben bunu bu kitapta çokça hissettim.Sinirlendim,öfkelendim,gerçek aşkı gördüm,acıdım,hüzünlendim.Sonunda ise neredeyse ağlıycaktım.İlginç olan ise şuan karakterler ile mahkemede gibiyim.Archer a bir yanın çok acıyor bir yanım korkak diyor ama bir taraftan aşk için en büyük fedakarlığı yaptığını düşünüyorum.Ellen'a karşı öfkem var bu normal mi bilmiyorum ama yaşanan acıların büyük sebebi o gibi geliyor gerçi onun tarafından çok fazla gösterilmemiş yaşananlar belki bu yüzden onu suçluyorum ama kesinlikle onunda aşk için yaptığı fedakarlık çok hüzünlendirici.Ve May yani yer yer haline acırken aslında acımak yerine benden kork diyen bir karakter ama kitap bitti ve bana kalan onun için acıma hissi çünkü ne olursa olsun istediğine kavuşamadı bence May bu hikayede fedakarlık yapmış mıdır işte bunu sorgulamaya devam edicem.Görünen o ki kitabı çok hissederek okumuşum.Mükemmel bir kitap demiyorum ama beni çok fazla düşündürdü.

Masumiyet ÇağıEdith Wharton · Martı Yayınları · 20201,128 okunma

·

162 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nidanur Deniz