Kalbi temizler, tabiatı (huyları) nurlandırır. Basireti keskinleştirir. Doymak ahmaklığı doğurur, kalbi köreltir. Sarhoşluğa benzer haller meydana getirir. Açlık nefsi uysallaştırır. Kalbi inceltir. Açlık düşüncenin ufuklarını açar. Tokluk kalbi katılaştırır. Hikmetin nuru açlıktır.