Güldün, bu kasılmak seni güldürdü; o kaşlar,
Bir ok gibi ateşli bakışlarla donanmış
Gözler, o bakırdan göğüs, atlar vaziyette
Bir kaplanın endamı kadar tez ve kanatlı
Görkemli tavırlarla ve arslan bazularla
Asabını oynattı ... Bu soydan ve doğuştan
Mertlik sana taa ilk atalardan, ve onursal
Bir armağan; elbet bu yiğit, has kanı bir gün
İnsanlığa can vermek için harcayacaksın;
Hak bellediğin bir yola yalnız gideceksin!
Sayfa 147 - Halûk'un Defteri'nden