Hani her sızlayışında kalbimin
Seni anar, sana yanarım ya.
Neredesin bal gözlüm?
Ellerin saçlarımı tararken,
Huzur bulan Gönlüm,
Hasretinle yangın yeri,
Neredesin nehir sözlüm?
Yattığın toprağa baş koysam
Yine de okşar mısım saçlarımdan?
Bana masal anlatan, ninni söyleyen,
Sesinle huzur bulur muyum ben?
Hatıralar bana huzur verirken
Neden hüzün kokar her anın senin?
En çok sana bağlandım,
En fazla senin için yandım,
Beni en çok sen anlardın,
Yokluğun buz kesti dört bir yanımı.
Huzuruna gelemedim,
Kokuna hasret kalbimin
Yarasını saramadın.
Ondan mı ben mutluluğun her anını
Hüzünle bir yaşarım?
Sensiz bana huzur haram,
Ben nasıl sana varam?
Ölüme aşık oldum ben,
Sana kavuşmak için.
Sen gittin ya, sen yoksun ya,
O da beni sevmiyor ki,
Yanar göğsüm, yanar içim.
Bulut dolu gözlerimin
Leysanı da senin için.
Cennetinde yer var mıdır,
Hasretinle yanan için?
Sanki uçuruma sürüklenmişte, kenarında koşuyormuşum gibi. Düşmüyorum ama her an ölümle burun buruna yaşıyormuşum gibi. Ve geçmeyen tek şey ise göğsümdeki dinmeyen o ağrı..!