Kitabın içeriğinden önce giriş kısmındaki yazısı için Selim İleri'yi takdir etmek lazım.Çünkü bu bölüm kitabın gerçek değerini biçmemiz için bir kılavuz.Çok güzel yazılmış ve harika tespitler yapılmış.
Bence bu kitap yazarın en iyi romanı.Diğerlerini okuyanlar ruhsal tasvirlere ve hayran bırakan betimlemelere zaten aşinadır.İçerik olarak özünü bulmaya çalışan bir kişiyi(Ömer)anlatıyor.Kendini bulmak adına etrafındakilerden yardım dilenen arkadaşlarından eşinden rehberlik isteyen dışarıdan müdahe ile kendine geleceğini sanan bir kişi.Ama bu mümkün olmuyor.Zira bir gruba ya da eşe sahip olmak insanı kamil yapmaz.Her şey zihnimizde içimizde başlayıp orda bitiyor.Yani aslında ışık içimizde ve kahramanımız bunu çok geç fark ediyor.Kitabın son bölümünde zaten bizi yoldan sapıtan kötü şeylere teşvik eden içimizde bir şeytan yok sadece zayıf iradesiz insanlarız diyor.Sanırım bazılarımıza boş yaşamak kukla olmak,düşünmekten kolay geliyor.
